Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Όσκαρ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Όσκαρ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014

Αφιέρωμα Όσκαρ: Δικός της - Κατάδικός της

Boy Film-Girl Film: 50/50
Βαθμός Εθισμού: 6/6


Πέρα για πέρα απρόβλεπτη και καθηλωτική, οι TV-Junkies σας παρουσιάζουμε την καλύτερη φετινή ταινία.

Τι θα δείτε:
Κάπου στο κοντινό μέλλον του 21ου αιώνα, ένας πρόσφατα διαζευγμένος 40ρης ψάχνει να βρει την άκρη ανάμεσα στο διαζύγιό του και την κοινωνική-προσωπική του ζωή. Στα όρια της κατάθλιψης, ο Theodore (Joaquin Phoenix) παλεύει να ισορροπήσει την μελαγχολική του διάθεση με τις ανάγκες της καθημερινότητας. Μιας καθημερινότητας που  βασίζεται στην τεχνολογία και φτάνει να ορίζεται από αυτήν.
Παραμελώντας την πραγματικότητα που τον φέρνει σε αντιπαράθεση με ένα επίπονο διαζύγιο, ο Theodore, αποφασίζει να αναβαθμίσει το λειτουργικό σύστημα του υπολογιστή του με το πλέον καινούργιο και πολυ-διαφημιζόμενο. Ένα σύστημα που εξελίσσεται μαζί με τον χρήστη του, τόσο διανοητικά όσο και συναισθηματικά. Ένα σύστημα που προνοεί πριν από σένα για σένα, ένα σύστημα που σου μιλάει, σε παρηγορεί, σε κατανοεί και αντιδρά σε κάθε σκέψη και συναίσθημά σου, φτιάχνει καφέ, βάφλες, μουσακά, ζωγραφίζει, γράφει τραγούδια, ποίηση, αποφασίζει τι είναι αστείο και τι όχι...


Ο μοναχικός, ευάλωτος και μελαγχολικός Theodore, φτάνει να ζει μια άλλη "πραγματικότητα", συνάπτοντας "σχέση" με το ίδιο το λειτουργικό του σύστημα ενώ ταυτόχρονα ασυνείδητα απαρνιέται τον γνωστό ορισμό της προσωπικής ζωής.
Η "Σαμάνθα", δηλ. το λειτουργικό σύστημα του υπολογιστή του, που όπως είπαμε εξελίσσεται μαζί και τελικά πέρα από αυτόν, αποτελεί πλέον την φίλη/γραμματέα/γκόμενα/ σύντροφο, φτάνοντας να σημαίνει τα πάντα για αυτόν. Η ιστορία εκτυλίσσεται σε ένα περιβάλλον που προσαρμόζεται ή λογοκρίνει τις σχέσεις με λειτουργικά συστήματα, που ο ρατσισμός έχει να κάνει με την αποδοχή ή όχι της ισότητας της τεχνητής νοημοσύνης με την ανθρώπινη...

Τι μας αρέσει:
  • το ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ δοσμένο μήνυμα του πόσο εγώ, εσύ, εμείς, είμαστε δεμένοι με το pc μας, τόσο ώστε να υποτιμάμε τις κοινωνικές επαφές. Αν τώρα φρικάρεις μένοντας μισή ώρα χωρίς ίντερνετ στο κοντινό μέλλον που ακόμα και οι συναισθηματικές σου λειτουργίες εξαρτώνται από αυτό, τι θα κάνεις;;;;
  • που είναι ΚΑΙ love story ΚΑΙ επιστημονική "φαντασία" μαζί - κι όλο αυτό δένει σε έναν φοβερά αληθοφανή κόσμο
  • οι πολύ πολύ πειστικές ερμηνείες, με κορυφαία του πρωταγωνιστή Joaquin Phoenix, που σπαρακτικά σχεδόν ερωτεύεται, πληγώνεται, χαίρεται, λυπάται, αδημονεί, δέσμιος του ίδιου του λειτουργικού του συστήματος 

  • τα οπτικά εφέ, σε ένα μέλλον όχι και τόσο μακρινό, στο οποίο αναγνωρίζεις την εξέλιξη όχι μόνο της τεχνολογίας αλλά και της ανθρωπότητας
  • το σενάριο, που δεν υπολείπεται σε τίποτα: δράμα, χιούμορ, "σάτιρα", ανατροπή,δράση, συναίσθημα - τα πάντα όλα
  • το μετα-φουτουριστικό σκηνικό που τονίζει την μοναχικότητα του κατοίκου της (όχι και πολύ) μελλοντικής μεγαλούπολης, αρκετά για να σε κάνει να ταυτίζεσαι με το σήμερα, αρκετά για να σε κάνει να βλέπεις το (σύντομο) αύριο, χωρίς να υπερβαίνει τα όρια
"Δεν μπορεί να είσαι άρρωστη ρε μωρό μου, αφού εγκαταστήσαμε το καλύτερο anti-virus"

Τι δεν μας αρέσει:
  • που όλοι είναι ντυμένοι hipsters. αν αυτό σημαίνει ότι θα μας νικήσουν, ας πεθάνω τώρα!
And the Oscar goes to...

Όσκαρ Καλύτερης ταινίας: ΝΑΙ
Όσκαρ Καλύτερου Σεναρίου: ΝΑΙ
Όσκαρ Σκηνικών: ΝΑΙ
Όσκαρ Μουσικής: ΝΑΙ
'Οσκαρ Καλύτερου Τραγουδιού: ΝΑΙ


Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014

Αφιέρωμα Όσκαρ: Οδηγός Διαπλοκής - Άνευ Πλοκής

Boy Film-Girl Film: 50/50
Βαθμός Εθισμού: 2.5/6



Θα προσπεράσω το αστείο γεγονός ότι μάλλον κάθε ταινία του David O' Russel από πέρυσι και μετά πρέπει στα ελληνικά να μεταφράζεται με την λέξη "Οδηγός" μέσα (Silver Linings Playbook=Οδηγός Αισιοδοξίας, American Hustle=Οδηγός Διαπλοκής)-μπράβο στις εταιρίες διανομής, καθόλου τεμπέληδες λέμε- και θα ανοίξω αμέσως το στόμα μου να σας γεμίσω γνώση.
Και όσοι νομίζετε ότι αυτή είναι η ταινία της χρονιάς κάντε ένα μπάνιο στην αλήθεια που έρχεται κατά πάνω σας.

Τι θα δείτε
Νιου Τζέρσεϊ τέλη 70 ο αγαπημένος μου Christian Bale - μικροαπατεώνας- συναντά την  Amy Adams  και ξεκινάει ένα ειδύλλιο που γρήγορα εξελίσσεται σε δίδυμο κλεφτράκων - τύπου Μπόνι και Κλάιντ, αλλά με iq ποντικιού. Η-ήδη βραβευμένη με χρυσή σφαίρα και υποψήφια για Όσκαρ (!για όνομα της παναγίας και του χριστού)- Adams, αναλαμβάνει τον ρόλο του "δολώματος" που πείθει το εκάστοτε θύμα να "επενδύσει" με την βοήθεια του (επίσης υποψήφιου για Όσκαρ) Christian, τάζοντας παπάδες. Τσούκου τσούκου ξανοίγεται η μπίζνα και μπαίνουν στο μάτι του FBI, με τον Bradley Cooper (ΕΠΙΣΗΣ υποψήφιο για Όσκαρ), να παίζει τον μπάτσο που τους σκάει το γνωστό "ή συνεργάζεστε ή σας χώνω στην ψειρού" παραμύθι. Την επιχείρηση-λουκουμά πάει να σαμποτάρει η μισότρελη σύζυγος του Christian, (υποψήφια για Όσκαρ ΚΑΙ αυτή.πάλι.ξανά.φέτος), Jennifer Lawrence 



Σε όλα αυτά προσθέστε έναν αγνώριστο με 20 περίπου κιλά που πήρε για τον ρόλο, Christian Bale, έναν Bradley Cooper με περούκα και μπικουτί με trendy για την εποχή περμανάντ και την Amy Adams να παρελαύνει από σκηνή σε σκηνή με ντεκολτέ μέχρι τον αφαλό.


Τι μας αρέσει:

  • Ο μεταμορφωμένος Christian Bale, σε μια καλή για τα δεδομένα της ταινίας, ερμηνεία
  • Ο Bradley Cooper στον ρόλο του πορωμένου αλλά και λίγο βλάκα FBI agent, δεν τα πάει άσχημα.
  • Είχε και ωραία μουσική, ντίσκο και funk , σέβεντις φάση
  • Αυτά.
Τι δεν μας αρέσει:

  • Η ταινία δεν φτάνει που δεν έχει λόγο ύπαρξης, κρατάει και 3 ώρες, κάνοντας μια κοιλιά πιο μεγάλη από του πρωταγωνιστή Christian στην ταινία.
  • Αυτό που είπα: δεν-έχει-λόγο-ύπαρξης. Το θέμα διαπλοκή δεν αγγίζεται ούτε απ' έξω-απ΄έξω και έχουνε το θράσος να σου μιλάνε για "δραματική σάτιρα , σπιρτόζικα γραμμένη και γουστόζικα σκηνοθετημένη"- μπράβο ρε Αθηνόραμα, μας φώτισες! Κατ αρχήν "δραματική σάτιρα" ρε;;;;;; ποιος ήρθε;  Η ταινία δεν ξέρει τι είναι. Είναι αστεία; είναι δράμα; είναι σάτιρα; είναι μια μ@@ια κ μισή; 
"έλα μαμά, θα παίξω πάλι σε ταινία του O Russel γιατί πέρυσι δεν μου το δώσανε το Όσκαρ. Είναι λίγο μάπα αλλά μπορεί το μπικουτί να κάνει την διαφορά"
  • Ούτε σπιρτόζικα γραμμένη είναι, ούτε γουστόζικα σκηνοθετημένη (αυτός στο Αθηνόραμα δεν μπορει να πει ψέματα ούτε αν απειλείται η ζωή του, πόσα πήρε άραγε για αυτά τα "γουστόζικα" επίθετα.)
  • Επειδή στο Χόλιγουντ καπνίζουν μπάφους μέσα από μπαζούκας εσύ πρέπει να ανεχτείς τον τίτλο "φαβορί".
  • Οι σχετικά καλές ερμηνείες των ηθοποιών ΔΕΝ σώζουν την κατάσταση και σε καμία περίπτωση ΔΕΝ είναι αντάξιες βραβείων.
  • Μέσα σε όλα, τρως στη μάπα την κιτς σεβεντίλα που δεν πείθει για την εποχή, σε κοστούμια-καρικατούρες με πολύ περούκα και ψεύτικο νύχι.
Και επειδή έχετε αγωνία....

And the Oscar goes to...

Όσκαρ Καλύτερης ταινίας:
όσκαρ χειρότερης ταινίας στα φετινά όσκαρ, πάει καλύτερα
Όσκαρ Σκηνοθεσίας (David O' Russel): ας μείνουμε στον Οδηγό Αισιοδοξίας και το The Fighter από τον συγκεκριμένο και θα το κάνουμε να φανεί σαν ατύχημα, ναι;
Όσκαρ 1ου Αντρικού Ρόλου (Christian Bale): λυπάμαι ρε Christian, σε αγαπώ πολύ αλλά έχεις δώσει πολλά παραπάνω στο παρελθόν
Όσκαρ 2ου Αντρικού Ρόλου (Bradley Cooper): άκυρο
Όσκαρ 1ου Γυναικείου Ρόλου (Amy Adams): ακόμα πιο άκυρο. Όταν στην ίδια κατηγορία έχεις την Μέρυλ Στρηπ να τα δίνει όλα στον "Αύγουστο" (θα ακολουθήσει review), είναι τουλάχιστον ιεροσυλία. Και μη μου πείτε "έχει πάρει τόσα η Στρηπ", όταν πεθάνει θα κλαίτε που δεν έχετε που να το δώσετε.Άιντε.
Όσκαρ 2ου Γυναικείου Ρόλου (Jennifer Lawrence): αυτό το αστείο πρέπει να σταματήσει....πήρε πέρυσι που ήταν και χειρότερη.