Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014

Αφιέρωμα Όσκαρ: Οδηγός Διαπλοκής - Άνευ Πλοκής

Boy Film-Girl Film: 50/50
Βαθμός Εθισμού: 2.5/6



Θα προσπεράσω το αστείο γεγονός ότι μάλλον κάθε ταινία του David O' Russel από πέρυσι και μετά πρέπει στα ελληνικά να μεταφράζεται με την λέξη "Οδηγός" μέσα (Silver Linings Playbook=Οδηγός Αισιοδοξίας, American Hustle=Οδηγός Διαπλοκής)-μπράβο στις εταιρίες διανομής, καθόλου τεμπέληδες λέμε- και θα ανοίξω αμέσως το στόμα μου να σας γεμίσω γνώση.
Και όσοι νομίζετε ότι αυτή είναι η ταινία της χρονιάς κάντε ένα μπάνιο στην αλήθεια που έρχεται κατά πάνω σας.

Τι θα δείτε
Νιου Τζέρσεϊ τέλη 70 ο αγαπημένος μου Christian Bale - μικροαπατεώνας- συναντά την  Amy Adams  και ξεκινάει ένα ειδύλλιο που γρήγορα εξελίσσεται σε δίδυμο κλεφτράκων - τύπου Μπόνι και Κλάιντ, αλλά με iq ποντικιού. Η-ήδη βραβευμένη με χρυσή σφαίρα και υποψήφια για Όσκαρ (!για όνομα της παναγίας και του χριστού)- Adams, αναλαμβάνει τον ρόλο του "δολώματος" που πείθει το εκάστοτε θύμα να "επενδύσει" με την βοήθεια του (επίσης υποψήφιου για Όσκαρ) Christian, τάζοντας παπάδες. Τσούκου τσούκου ξανοίγεται η μπίζνα και μπαίνουν στο μάτι του FBI, με τον Bradley Cooper (ΕΠΙΣΗΣ υποψήφιο για Όσκαρ), να παίζει τον μπάτσο που τους σκάει το γνωστό "ή συνεργάζεστε ή σας χώνω στην ψειρού" παραμύθι. Την επιχείρηση-λουκουμά πάει να σαμποτάρει η μισότρελη σύζυγος του Christian, (υποψήφια για Όσκαρ ΚΑΙ αυτή.πάλι.ξανά.φέτος), Jennifer Lawrence 



Σε όλα αυτά προσθέστε έναν αγνώριστο με 20 περίπου κιλά που πήρε για τον ρόλο, Christian Bale, έναν Bradley Cooper με περούκα και μπικουτί με trendy για την εποχή περμανάντ και την Amy Adams να παρελαύνει από σκηνή σε σκηνή με ντεκολτέ μέχρι τον αφαλό.


Τι μας αρέσει:

  • Ο μεταμορφωμένος Christian Bale, σε μια καλή για τα δεδομένα της ταινίας, ερμηνεία
  • Ο Bradley Cooper στον ρόλο του πορωμένου αλλά και λίγο βλάκα FBI agent, δεν τα πάει άσχημα.
  • Είχε και ωραία μουσική, ντίσκο και funk , σέβεντις φάση
  • Αυτά.
Τι δεν μας αρέσει:

  • Η ταινία δεν φτάνει που δεν έχει λόγο ύπαρξης, κρατάει και 3 ώρες, κάνοντας μια κοιλιά πιο μεγάλη από του πρωταγωνιστή Christian στην ταινία.
  • Αυτό που είπα: δεν-έχει-λόγο-ύπαρξης. Το θέμα διαπλοκή δεν αγγίζεται ούτε απ' έξω-απ΄έξω και έχουνε το θράσος να σου μιλάνε για "δραματική σάτιρα , σπιρτόζικα γραμμένη και γουστόζικα σκηνοθετημένη"- μπράβο ρε Αθηνόραμα, μας φώτισες! Κατ αρχήν "δραματική σάτιρα" ρε;;;;;; ποιος ήρθε;  Η ταινία δεν ξέρει τι είναι. Είναι αστεία; είναι δράμα; είναι σάτιρα; είναι μια μ@@ια κ μισή; 
"έλα μαμά, θα παίξω πάλι σε ταινία του O Russel γιατί πέρυσι δεν μου το δώσανε το Όσκαρ. Είναι λίγο μάπα αλλά μπορεί το μπικουτί να κάνει την διαφορά"
  • Ούτε σπιρτόζικα γραμμένη είναι, ούτε γουστόζικα σκηνοθετημένη (αυτός στο Αθηνόραμα δεν μπορει να πει ψέματα ούτε αν απειλείται η ζωή του, πόσα πήρε άραγε για αυτά τα "γουστόζικα" επίθετα.)
  • Επειδή στο Χόλιγουντ καπνίζουν μπάφους μέσα από μπαζούκας εσύ πρέπει να ανεχτείς τον τίτλο "φαβορί".
  • Οι σχετικά καλές ερμηνείες των ηθοποιών ΔΕΝ σώζουν την κατάσταση και σε καμία περίπτωση ΔΕΝ είναι αντάξιες βραβείων.
  • Μέσα σε όλα, τρως στη μάπα την κιτς σεβεντίλα που δεν πείθει για την εποχή, σε κοστούμια-καρικατούρες με πολύ περούκα και ψεύτικο νύχι.
Και επειδή έχετε αγωνία....

And the Oscar goes to...

Όσκαρ Καλύτερης ταινίας:
όσκαρ χειρότερης ταινίας στα φετινά όσκαρ, πάει καλύτερα
Όσκαρ Σκηνοθεσίας (David O' Russel): ας μείνουμε στον Οδηγό Αισιοδοξίας και το The Fighter από τον συγκεκριμένο και θα το κάνουμε να φανεί σαν ατύχημα, ναι;
Όσκαρ 1ου Αντρικού Ρόλου (Christian Bale): λυπάμαι ρε Christian, σε αγαπώ πολύ αλλά έχεις δώσει πολλά παραπάνω στο παρελθόν
Όσκαρ 2ου Αντρικού Ρόλου (Bradley Cooper): άκυρο
Όσκαρ 1ου Γυναικείου Ρόλου (Amy Adams): ακόμα πιο άκυρο. Όταν στην ίδια κατηγορία έχεις την Μέρυλ Στρηπ να τα δίνει όλα στον "Αύγουστο" (θα ακολουθήσει review), είναι τουλάχιστον ιεροσυλία. Και μη μου πείτε "έχει πάρει τόσα η Στρηπ", όταν πεθάνει θα κλαίτε που δεν έχετε που να το δώσετε.Άιντε.
Όσκαρ 2ου Γυναικείου Ρόλου (Jennifer Lawrence): αυτό το αστείο πρέπει να σταματήσει....πήρε πέρυσι που ήταν και χειρότερη.

Αφιέρωμα Όσκαρ: Ο Λύκος της Wall Street - Κόκα, σεξ κ μετοχές


Boy Film-Girl Film: 60/40
Βαθμός Εθισμού: 4.5/6


Σε περίπτωση που συνεχίζετε να διαβάζετε την γνώμη μου και δεν έχετε φύγει για εισιτήρια λόγω τίτλου (άρα μάλλον είστε γυναίκες), ακολουθεί η αποδόμηση ("ου πόσο κουλτουριάρα είσαι Μαρίζα, ξέρεις κ από αποδόμηση, γέα"), του τελευταίου επιτεύγματος του Scorcese.
Μετά τον οσκαρικό "Πληροφοριοδότη"(που όταν παίρνει όσκαρ καλύτερης ταινίας αναρωτιέσαι πως ήταν οι υπόλοιπες. Δλδ καλό δεν λέω. Αλλά καλύτερη ταινία;;; anyway), o Μartin ερωτεύεται τον Ντι Κάπριο και τον προσλαμβάνει πρωταγωνιστή.
Μπαίνω στο ψητό.


Τι θα δείτε
Φιλόδοξος, αιμοδιψής χρηματιστής της wall street, παίρνει τον π@@λο από την εταιρία του και αποφασίζει να δουλέψει σε μικροεπιχείρηση που σπρώχνει τα λεγόμενα "ψιλά". Δηλαδή μικρές εταιριούλες που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα αλλά με το σωστό μάρκετινγκ (δηλ. 10 στάνταρ παπαριές που αραδιάζεις σε υποψήφιους αγοραστές) και τις πουλάς καλά. Την δεκαετία των 80s, γιατί σήμερα δεν θα σου ακουμπάγανε ούτε μισό ευρώ. Με τα πολλά και με την επιχείρηση "κουραμπιέ" να πηγαίνει λάδι ο πρωταγωνιστής μας μεγαλοπιάνεται και ανοίγει δικιά του εταιρία. Μαζεύει την σάρα και την μάρα - ο καλύτερος από αυτούς έχει παντρευτεί την 1η ξαδέρφη του (κυριολεκτικά) - και ως καλός πωλητής τους μυεί στην ιεροτελεστία της πώλησης.

Η κλίκα συνεχίζει κάνοντας την εταιρία μεγάλη και τρανή πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες και με τους πρωταγωνιστές να ηδονίζονται με το χρήμα που τρέχει απ' τα παντζάκια τους.
Και κάπου εκεί αρχίζει το μοτίβο που συνεχίζεται σε ολόκληρη την ταινία: βρισίδι-σεξ-ναρκωτικά-παρτούζες-σεξ με ναρκωτικά-σεξ με βρισίδι-γυμνό, γυμνό, γυμνό και πολύ βρισίδι. Σε σημείο που βγήκανε ξεκαρδιστικές δημοσιεύσεις που μετράνε τα μπινελίκια της ταινίας.  δείτε εδώ!




Τι μας αρέσει:
  • Όταν βλέπεις 3ωρη ταινία κ δη στο σινεμά φρόντισε να μην είναι κουραστική - check. Πράγματι αν και μεγάλη σε διάρκεια δεν κάνει κοιλιά, έχει γρήγορη ροή και "σε κρατάει".
  • Έχει χιούμορ, αν και ομολογουμένως αμερικάνικο. Και χιούμορ-ατάκας και χιούμορ καταστάσεων.
  • Που βασίζεται στην πραγματική ιστορία του Jordan Belfort, (ο οποίος εμφανίζεται σε ένα μικρό ρόλο στο τέλος της ταινίας!!!)
  • Το κάστ. O ίδιος ο DiCaprio αλλά και ο Jonah Hill στο ρόλο του μισοβλαμμένου πορνοδιαστροφικού σκατόμουτρου είναι φοβεροί.


Τι δεν μας αρέσει:
  • Η δόση  ανωμαλίας -ακολασίας-ασυδωσίας με επαναληπτικές σκηνές του μοτίβου που περιέγραψα πριν είναι στο τσακ να γίνει too much και να πεις "πάω για εμετό." Στο τσακ όμως.
  • Το θέμα της απληστίας της Wl Street είναι γενικά χιλιοπαιγμένο και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί υλικό για οσκαρική υποψηφιότητα.
  • Στην υπερπροσπάθεια της σάτιρας του αμέρικαν ντριμ η αισθητική κάπου χάνεται

And the Oscar goes to...

Όσκαρ Καλύτερης ταινίας: ΟΧΙ , απορώ που έφτασε υποψήφιο
    Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας (Martin Scorsese): όχι και πάλι, θα εκπλαγώ

    Όσκαρ 1ου Ανρικού Ρόλου (Leonardo DiCaprio): Μπορεί. Είναι όντως πολύ καλή ερμηνεία και το Χόλιγουντ του το χρωστάει

    Όσκαρ 2ου Αντρικού Ρόλου (Jonah Hill): NAI NAI NAI 

    Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2014

    Παρενέργειες - Χάπι End


    Boy Film - Girl Film: 50/50
    Βαθμός Εθισμού: 6/6

    Ένας πολύ καλός σκηνοθέτης ξεχωρίζει από έναν καλό όπως ένας καλός ηθοποιός από έναν πολύ καλό: με την ικανότητά του να προσαρμόζεται στις ανάγκες του σεναρίου. Οι "Παρενέργειες" λοιπόν είναι για τον  Soderbergh ό,τι το Match Point για τον Woody Allen. H απόδειξη ότι σκηνοθετικά ξεπερνάει τον εαυτό του και ναι, μπορεί, να κάνει και άλλου είδους ταινίες που σεναριακά ξεχωρίζουν από κάθε προηγούμενη του.

    Είμαι τρελή fan του Steven Soderbergh. Ένας σκηνοθέτης με έντονα προσωπικό στυλ, τα πλάνα του οποίου μπορώ να διακρίνω ακόμα κι αν δεν ξέρω ότι είναι δικιά του ταινία. Μέχρι σήμερα πίστευα ότι όσο κι αν τον υπερασπίζομαι, η βιντεοκλιπίστικη νοοτροπία του απογείωνε σχετικά βατά αν και διασκεδαστικά σενάρια (βλ. Ocean's 11,12 κλπ, με εξαίρεση την "Έριν Μπρόκοβιτς"). Μέχρι που είδα τις "Παρενέργειες".
    Και εξηγούμαι:
    Τι θα δούμε:

    Ευτυχώς το trailer δεν αποκαλύπτει πολλά για την πλοκή γιατί δεν προτίθεμαι να αποκαλύψω και εγώ.
    Η γλυκιά Έμιλι (Rooney Mara) περιμένει τον άντρα της (Channing Tatum) να βγει απ' την φυλάκα για κάποιο οικονομικό έγκλημα που τον έστειλε μέσα 4 χρόνια. Ταυτόχρονα  και στο πρώτο 10λεπτο της ταινίας και ενώ ο άντρας της έχει αποφυλακιστεί,  η Έμιλι αποπειράται να αυτοκτονήσει. Φτάνει λοιπόν στο νοσοκομείο όπου διαγιγνώσκεται με κατάθλιψη από τον ψυχίατρο της βάρδιας (Jude Law).
    Kαι ενώ κανονικά πρέπει να την κρατήσει μέσα, γιατί είναι επικίνδυνη για την ζωή της, οι δυο τους συμφωνούν ότι θα γυρίσει στο σπίτι της και θα πηγαίνει στο ιατρείο του για συμβουλευτική. (μέγα λάθος)...
    Και εκεί που όλα βαίνουν καλώς, the drugs don't work, η Έμιλι υποτροπιάζει και ο  Jude Law αποφασίζει να συμβουλευτεί την προηγούμενη ψυχίατρο της ασθενούς και πρωταγωνίστριας (Catherine Zeta Jones). Μαζί οι τρελογιατροί συμφωνούν ότι η φαρμακευτική αγωγή της Έμιλι πρέπει να αλλάξει και της χορηγούν ένα "υπό δοκιμή" φάρμακο που όμως έχει πολύ καλό μάρκετινγκ και διαφημίζεται παντού στις ΗΠΑ. (ευτυχώς αυτό στην Ελλάδα δεν συμβαίνει. Ακόμα).
    Από εκεί και πέρα η πλοκή παίρνει φωτιά.


    Τι μας αρέσει:
    • Αγωνία με λαχτάρα. Μιλάμε για θρίλερ που αγγίζει σε βαθμό σασπένς ταινίες Χίτσκοκ. Δεν ξέρεις ποιος είναι ο θύτης και ποιο το θύμα και ποιος θα τιμωρηθεί τελικά!
    • Που γίνεται της ανατροπής το ολοκαύτωμα! Εκεί που λες ότι το έργο καταγγέλλει τις φαρμακευτικές και τα σκευάσματά τους, ΜΠΑΜ γίνεται η μεγάλη ανατροπή, την οποία θα ακολουθήσουν πολλές...
    • Φοβερές ερμηνείες από την πρωταγωνίστρια Rooney Mara αλλά και τον Jude Law στον ρόλο του ψυχιάτρου της.
    • Η όλη σκηνοθεσία, που όπως προείπα, ξεπερνάει τα γνωστά πλάνα του Soderbergh και τονίζει το ίδιο το σενάριο που είναι το πλέον σημαντικό

    Τι  δεν μας αρέσει:
    • Τίποτα. Όλα μας άρεσαν. Θα καθηλωθείτε μέχρι το τέλος.